Ljóð

Sunna Dís skrifaði verð­launa­ljóð Ljóð­stafs Jóns úr Vör eftir and­lát föður­ömmu sinnar. Hún segir keppnina vera mjög mikil­væga fyrir sam­fé­lag skrifandi fólks.

Bækur
Skurn, ljóð­saga
Arn­dís Lóa Magnús­dóttir
Út­gefandi: Una, út­gáfu­hús

Arn­dís Lóa Magnús­dóttir skrifar um stúlku sem lendir í heila­skaða í ljóða­bókinni Skurn. Henni finnst á­huga­vert að blanda saman stað­reyndum og skáld­skap í skrifum sínum.

Stein­gerður Steinars­dóttir, verk­efna- og rit­stjóri Sam­hjálpar, segir les­endum Frétta­blaðsins frá listinni sem breytti lífi hennar.

Bækur

Urta

Gerður Krist­ný

Fjöldi síðna: 99

Út­gefandi: Mál og menning

Bækur

Mál­taka á stríðs­tímum

Natasha S.

Fjöldi síðna: 59

Út­gefandi: Una út­gáfu­hús

Draumey Ara­dóttir sendi frá sér sína sjö­ttu bók í haust, ljóða­bókina Var­urð. Bókin er ljóð­rænt ferða­lag um odd­hvassar lendur óttans og byggir á lífi höfundar.

Urta er nýr ljóða­bálkur eftir Gerði Krist­nýju. Í honum sýnir hún fá­dæma tök á ís­lensku tungu­máli í skorin­ortum orðum sem lýsa lífs­bar­áttu manna og dýra á árum áður.

Bækur

Kona / spen­dýr

Ragn­heiður Lárus­dóttir

Fjöldi síðna: 57

Út­gefandi: Bjartur

Berg­þóra Snæ­björns­dóttir skrifaði ljóð­söguna Allt sem rennur, þegar hún átti að vera að skrifa skáld­sögu. Hún vill að skáld­skapur sé eins og öxi á sálar­lífið.

Sunna Dís Másdóttir hefur sent frá sér sína fyrstu ljóðabók, Plómur. Bókin fjallar um endurminningar, sambönd og nýjar upplifanir en í henni tekst Sunna á við tímabil sem hún upplifði sem unglingur þegar hún bjó í Svíþjóð.

Natasha S. er fyrsti höfundurinn af er­lendum upp­runa sem hlýtur Bók­mennta­verð­laun Tómasar Guð­munds­sonar. Í verð­launa­bókinni Mál­taka á stríðs­tímum yrkir hún um stríðið í Úkraínu frá sjónar­horni Rússa sem er í and­stöðu við stríðs­reksturinn.

Pólska skáldið Jakub Stach­owi­ak skrifar al­farið á ís­lensku. Honum finnst ver­öldin vera skáld­leg og leitar inn­blásturs í eigin til­finningar jafnt sem Taylor Swift.

Díana Sjöfn skrifar um móður­hlut­verkið frá ó­líkum hliðum í ljóða­bókinni Mamma þarf að sofa. Þar tekst hún meðal annars á við til­finningar sínar gagn­vart því að missa móður sína og það að verða sjálf móðir.

Skáldið og kvikmyndagerðarmaðurinn Guðmundur Magnússon hlaut Nýræktarstyrk fyrir ljóðabókina Talandi steinar. Hann segir skáldagyðjuna ætíð hafa reynst sér vel.

Alda Björk Valdimarsdóttir sendir frá sér sína aðra ljóða- bók, Við lútum höfði fyrir því sem fellur. Hún segir skáld- skapinn og fræðin tala vel saman og leitaði í ólíkar áttir við skrifin.

Ewa Marcinek sendir frá sér sína fyrstu bók, Ísland pólerað. Bókin er að hluta sjálfsævisöguleg og fjallar um upplifun pólsks innflytjanda af Íslandi og tengsl íslensku og pólsku.

Tónskáldið Michael Jón Clarke biðlar til stjórnvalda um að skipuleggja strax leiðir til að hýsa flóttafólk frá Úkraínu. Sjálfur býður hann kjallaraíbúð sína og hefur samið ljóð um stríðið.

Leik­skáldið Hrafn­hildur Haga­lín skrifaði sína fyrstu ljóða­bók á æsku­slóðum rit­höfunda­ferils síns á Spáni. Hún segir ljóðið og leik­ritið að mörgu leyti skyld form.

Jón Kalman Stefánsson snýr aftur á heimaslóðir ljóðsins eftir 28 ára fjarveru með bókinni Djöflarnir taka á sig náðir og vakna sem guðir. Jón Kalman segist hafa saknað þess að yrkja ljóð en hann lýsir forminu sem því dýpsta og elsta í mannsandanum.

Fyrsta ljóðabók Tómasar Ævars Ólafssonar hefur titilinn Umframframleiðsla.

Haukur Ingvars­son, skáld og bók­mennta­fræðingur, sendi frá sér sína þriðju ljóða­bók á dögunum sem ber titilinn Menn sem elska menn. Hún fylgir í fót­spor hinnar um­töluðu bókar Vistar­verur sem Haukur hlaut Bók­mennta­verð­laun Tómasar Guð­munds­sonar fyrir árið 2018.