Arnar Þór Viðarsson, landsliðsþjálfari íslenska karlalandsliðsins í knattspyrnu segir að Albert Guðmundsson hafi ekki verið til í að byrja á bekknum gegn Bosníu & Herzegovinu í fyrsta leik liðsins í undankeppni EM í næstu viku. Það útskýri fjarveru hans frá landsliðinu.

Fyrr í vikunni hafði Fréttablaðið greint frá því, eftir öruggum heimildum sínum að Albert Guðmundsson, leikmaður Genoa á Ítalíu yrði ekki í landsliðshópi Íslands fyrir komandi verkefni liðsins í undankeppni EM.

Svo varð raunin þegar að landsliðshópur Íslands var opinberaður í gær en í fyrri verkefnum liðsins sagðist Arnar Þór, landsliðsþjálfari Íslands ekki hafa valið Albert vegna þess að hann væri óánægður með hugarfar hans í landsliðsverkefnum.

Arnar var til viðtals eftir fund landsliðsþjálfara með blaðamönnum fyrr í dag þar sem gafst tækifæri til þess að spyrja hann út í landsliðsvalið fyrir komandi verkefni, þar á meðal fjarveru Alberts.

Landsliðsþjálfarinn segist hafa sett sig í samband við Albert fyrir í aðdraganda landsliðsvalsins til þess að kanna stöðuna hjá honum.

„Ég hringdi í Albert og bauð honum að koma til baka. Eins og ég hef alltaf sagt er hurðin alltaf opin.

Í þessari undan­keppni eins og alltaf eru leikir sem öskra á hæfi­leika Alberts. En það eru líka leikir sem kalla á annars konar hæfi­leika og önnur leik­plön. Ég get ekki, sem þjálfari, valið leik­mann í hóp hjá mér sem er ekki til­búinn til að byrja á bekknum í á­kveðnum leikjum og taka því hlut­verki sem við teljum að sé best fyrir liðið.“

Hann og Albert hafi átt mjög gott spjall. Það er ekkert illt á milli mín og Alberts. En þegar ég tjáði honum að hann myndi byrja á bekknum á móti Bosníu lét hann mig vita að hann væri ekki til­búinn í það.“

Í grunninn snúi málið að því sem er best fyrir landsliðið.

„Þetta snýst ekkert um mig. Þetta snýst um ís­lenska lands­liðið. Hurðin er alltaf opin. Albert er með síma­númerið mitt. Undan­farna mánuði er ég búinn að fá mörg sím­töl frá leik­mönnum sem hafa sýnt á­huga á að vera í ís­lenska lands­liðinu. Ég held að það sé ekkert skemmti­legra en að spila fyrir eigin þjóð.“