Vilborg segir að ástæða þess að hún valdi að sérhæfa sig í hjartalækningum sé að þær eru fjölbreytt sérgrein.
„Sjúklingahópurinn er breiður, þetta eru bæði ungir og gamlir sjúklingar en hjartasjúkdómar eru gríðarlega algengir,“ útskýrir Vilborg.
„Í starfinu sinni ég bæði langvinnum og bráðum hjartasjúkdómum. Mér finnst skipta máli að hafa þessa fjölbreytni í starfinu.“
Vilborg nefnir einnig að henni þyki áhugavert hve mikið af rannsóknum hafi verið gerðar á meingerð og orsökum hjartasjúkdóma.
„Rannsóknirnar gera það að verkum að mikið er um framfarir í hjartalækningum. Hjartalækningar eru líka fjölbreyttar að því leyti að þær eru ekki bara tölvuvinna, starfið er líka verklegt. Það er margt gert með höndunum, við setjum inn gangráða og lesum af gangráðum, ómskoðum og skoðum myndir,“ segir hún.
Síðustu ár hefur Vilborg unnið á Sahlgrenska háskólasjúkrahúsinu í Gautaborg þaðan sem hún lýkur sérnámi sínu nú í febrúar. Undanfarna mánuði hefur hún þó verið heima á Íslandi þar sem hún starfar við hjartalækningar á Sjúkrahúsinu á Akureyri.
„Mér finnst líklegt að ég verði áfram hér á Akureyri eftir útskrift. Ég kom hingað norður til að prófa mig áfram og sjá hvort börnin yrðu glöð og það virðist allt ganga,“ segir hún en Vilborg kemur frá Siglufirði og hefur starfað á Sjúkrahúsinu á Akureyri áður.
„Sérnámið sem ég er að klára núna úti í Svíþjóð tekur 7,5 ár. Ég tók part af því á Íslandi áður en ég fór út. Eftir fimm ár varð ég sérfræðingur í lyflækningum en svo tekur tvö og hálft ár til viðbótar að verða sérfræðingur í hjartalækningum,“ útskýrir hún.
Nánari samskipti
Það er alltaf nóg að gera á hjartadeild, hvort sem það er á Akureyri eða úti í Svíþjóð að sögn Vilborgar. Hún segir þó margt ólíkt við að vinna á stóru sjúkrahúsi eins og Sahlgrenska og litlu sjúkrahúsi eins og á Akureyri
„Námið úti í Svíþjóð var vinna á hjartadeild þar sem ég vann vaktavinnu. Það var alltaf brjálað að gera og hérna heima er það þannig líka. Þegar maður velur þessa starfsgrein verður maður að sætta sig við það, en maður þrífst kannski pínulítið á því líka,“ segir hún og hlær.
„Helsti munurinn á að vinna hér á Akureyri og úti í Svíþjóð er að hérna er allt persónulegra. Mér þykir mjög vænt um það. Hér fylgi ég sjúklingnum eftir í gegnum allt ferlið, en í Svíþjóð eru alltaf aðrir læknar sem taka við sjúklingnum þegar maður lýkur vaktinni og maður fylgir sjúklingnum því ekki alla leið. Það sem mér finnst gott við að fylgja sjúklingnum svona alveg eftir er að ég fæ betri heildarsýn yfir hans mál. Ég næ góðu sambandi við sjúklingana og fjölskyldur þeirra og samskiptin verða nánari,“ heldur hún áfram.
„Á stærra sjúkrahúsi nær maður ekki þessum sjúklingakontakt. Hérna fær maður virkilega að sjá að maður er að hafa áhrif á lífsgæði sjúklinganna og vonandi eftir lengri tíma í greininni fer maður að sjá að maður hefur líka áhrif á lífshorfur þeirra.“
Fyrirbyggjandi ráð
Vilborg segir að sem læknir á hjartadeild sé hún oft beðin um ráð frá fólki um hvað það geti sjálft gert til að fyrirbyggja hjartasjúkdóma. Hún segir að ráð númer eitt, tvö og þrjú sé að reykja ekki.
„Ég bið fólk líka að kynna sér fjölskyldusögu sína til að það átti sig á hvort það er í áhættu vegna hjartasjúkdóma. Svo er aðalmálið að hreyfa sig, að komast út í náttúru og birtu og fylgjast með blóðsykrinum. Fólk þarf líka að reyna að forðast að fá sykursýki og láta kanna hvort það sé mögulega með undirliggjandi sykursýki eða háþrýsting. Þessir sjúkdómar geta verið svo lúmskir og fólk veit því oft ekki af þeim hjá sér,“ segir hún.
„Það eru líka margir sem spyrja mig út í mataræði. Það getur verið erfitt að gefa einfaldar ráðleggingar um það, en ef það er eitthvað þá hef ég bent fólki á að auka trefjarnar eins og hægt er. Svo er gott að fólk lesi sér svolítið til um mataræði og finni hvað hentar því.“
