Guðni Gunnars­son, stofnandi og upp­hafs­maður Rope Yoga er nýjasti gesturinn í pod­casti Sölva Tryggva­sonar. Hann man tíma þar sem fólk skammaðist sín fyrir að byggja upp vöðva eða skokka.

,,Ég keypti Heima­val, sem var ein fyrsta verslunin með líkams­ræktar­tæki á Ís­landi. Þetta var á­kveðið feimnis­mál og menn voru að fela tækin undir rúmi af því að það mátti engin sjá líkams­ræktar­tæki.

Það var feimnis­mál að stunda eitt­hvað annað en bara hreinar í­þróttir. En ég fékk mikið af upp­lýsingum í gegnum er­lend tíma­rit og þar var þetta komið miklu lengra. Ekki síst í Cali­forniu, enda átti ég eftir að flytja þangað síðar,” segir Guðni, sem var al­gjör frum­kvöðull í heilsu á Ís­landi.

Upphafið að Rope Yoga

,,Ég er búinn að vera meira og minna að hugsa um heilsu frá blautu barns­beni. En þó að ég hafi verið á fullu í líkams­rækt og verið að vinna með fólki þar, fann ég mjög snemma að öndunar­æfingar nærðu mig enn meira.

Ég fór að finna að við­horf manns til æfinganna skiptu ekki síður máli en bara æfingarnar sjálfar. Ég fór upp frá því að hugsa um hreyfingu í vitund og að byrja að þróa æfingar sem gengu út á að tengja vitund og líkamann saman. Það var í raun upp­hafið að Rope Yoga.”

Jón Páll algjör goðsögn

Guðni var lykil­maður í heilsu­sam­fé­lagi Ís­lands þegar Jón Páll heitinn Sig­mars­son var uppi á sitt besta.

,,Jón Páll var bara al­gjör goð­sögn og við skildum ekkert í því hvernig hann fór að þessu. Að skipta úr vaxtar­rækt yfir í kraft­lyftingar og krafta­keppnir eins og hann gerði er eitt­hvað sem hefur hvorki verið gert fyrr né síðar.

Hann gekk gríðar­lega nærri sér og var með vinnu­semi og keppnis­skap sem er eigin­lega ekki hægt að skilja. En mér fannst vaxtar­ræktin að­eins of öfga­full fyrir minn smekk, enda er lík­lega engin í­þrótt þar sem fólk gengur jafn langt. Ég fann að á­hugi minn lá fljótt meira í átt að Yoga, öndun og al­mennri heilsu­rækt.”

Guðni vill meina að við eigum að hugsa betur um orðin sem við notum og ekki nota orð sem setja okkur í á­byrgðar­leysi.

,,Ég hef meitt, ég hef sært, ég hef stolið, en ég hef aldrei gert mis­tök, af því að ef ég hefði gert mis­tök sæti ég ekki hér. Mis­tök eru af­sökun fyrir því að taka ekki á­byrgð, en orðin hefði og kannski eru til­gangs­laus. Þú situr uppi með af­leiðingarnar af því sem þú hefur gert og getur beðist vel­verðingar á því ef þú hefur meitt eða sært, en þú gerðir það sem þú gerðir og getur ekki breytt því.

Tungu­málið okkar er magnað fyrir­bæri og það hvernig við notum orð hefur á­hrif á heila okkar og líkama. Ef maður notar stöðugt orð sem eru van­máttug hefur það á­hrif á gjörðir okkar. Á því augna­bliki sem þú fyrir­gefur sjálfum þér að fullu færð þú mögu­leika á að taka fulla á­byrgð og valda þinni eigin til­vist.”

Rak sig snemma á veggi

Guðni hefur verið frum­kvöðull í heilsu svo ára­tugum skiptir. Hann rak sig snemma á veggi, sem olli því að hann fór að skoða eigin heilsu og leiðir til að líða betur.

,,Ég var kapp­samur og ást­ríðu­fullur sem ung­lingur, en kem úr um­hverfi þar sem var mikil neysla og móðir mín var fár­veik, en kenndi mér samt mikla ást. Pabbi minn var góður maður og vel gefinn, en hann var mikið fjar­verandi sem sjó­maður og báðir for­eldrar mínir þjáðust mikið.

15-16 ára gamall var ég svo sjálfur kominn í neyslu. Bæði drakk og reykti mikið. Ég var svo ást­ríðu­fullur og kapp­samur í öllu að ég áttaði mig mjög fljótt á því að ef ég næði ekki tökum á þessu myndi ég valda mér miklum skaða.”