Heildarfjöldi þeirra sem hafa séð bíómyndina Villibráðina í leikstjórn Elsu Maríu Jakobsdóttur er kominn í 32.334 eftir fjórar sýningarhelgar en í liðinni viku dró myndin 8.140 manns í kvikmyndahús.
„Ég er bara rífandi ánægð og gaman einhvern veginn að fólk skuli vera að fíla þetta og hafa jafn gaman af þessu og við erum búin að gera síðastliðin þrjú ár,“ segir Elsa María sem fagnar því að vera fyrsta konan sem leikstýrir íslenskri kvikmynd sem kemst yfir 30.000 áhorfenda markið.
„Síðan mælingar hófust,“ áréttar hún og bendir á að hún viti ekki hverjar óformlegar aðsóknartölur hinnar fádæma vinsælu Stellu í orlofi frá 1986 séu.
„Það er nú líklegt að Þórhildur Þorleifs hafi farið hærra með Stellu í orlofi,“ bætir Elsa María við en formlegar aðsóknarmælingar hófust 1995, fyrir 28 árum.
Stella Löve hefur enda verið frek til fjörsins fyrr og síðar þar sem hingað til hefur Guðný Halldórsdóttir komist næst því að rjúfa þakið með Stellu í framboði sem skilaði 29.496 áhorfendum í bíó 2002.
Fylgist með tölunum
„Já, já. Maður fylgist með tölunum og sérstaklega eftir helgina,“ segir Elsa María þegar hún er spurð hvort hún fylgist spennt með nýjustu tölum frá kvikmyndahúsunum en flest bendir til þess að Villibráðin eigi enn töluvert inni.
„Myndin er ekkert farin að dala enn þá og komin á fimmtu viku heldur hún einhvern veginn enn velli og það er mjög spennandi að sjá,“ segir leikstýran sem veit til þess að eitthvað sé um að fólk sé búið að sjá myndina oftar en einu sinni.
„Ég bara frétti af fólki á níræðisaldri og ellefu ára börnum að lauma sér á myndina. Ég veit af einum sem er búinn að fara þrisvar og fólki sem er búið að fara aftur til þess að læra brandarana.
Það er líka svolítið flókin flétta í gangi þannig að það getur verið gaman að sjá myndina aftur með öðrum augum þannig að maður veit ekki hversu margt af þessu er fólk sem er að drífa sig aftur.
Eitthvað fyrir alla
Elsa María viðrar síðan þá kenningu sína um að myndin höfði til jafn breiðs hóps og aðsóknartölur bera vitni vegna þess að í henni sé eitthvað fyrir alla. „Það eru sambandserjur, myndlist, rauðvín og typpabrandarar. Eitthvað fyrir alla.“
Elsa María segir allt vinnsluferli myndarinnar hafa verið ótrúlega skemmtilegt. „Við erum öll búin að hafa óskaplega gaman af þessu og það er einmitt svo skemmtilegt og gaman að mæta áhorfendum í svipuðum fíling.“
Hún segist aðspurð alveg frá handritsvinnunni vissulega hafa talið sig vera með gott efni í höndunum en hafa þó ekki getað séð þessar miklu vinsældir fyrir. Hún kunni hins vegar mögulega skýringu á þessu.
„En ég held það sé kannski þetta extra frelsi sem felst í því að vita að maður er bara að skrifa fyrir íslenska áhorfendur þannig að það er hægt að gefa sérstaklega í og vera með alls konar vísanir og brandara sem skiljast bara í okkar samhengi og er held ég alveg sérlega þakklátt í salnum.
Þetta spilast alveg rosalega vel og maður upplifir bara svo mikið þakklæti fyrir að fólki finnst þetta vera svo mikið um okkur, hér og nú. Og það er bara hægt að ganga alla leið í því.“
