Orkuveita Reykjavíkur, HS Orka og Landsvirkjun hafa saman lagt til 36 milljónir til að gera upp gufuborinn Dofra og mun hann verða til sýnis við Elliðaárstöð í Elliðaárdal.
Gufuborinn Dofri olli straumhvörfum í borun eftir heitu vatni og gufu hér á landi þegar útbreiðsla hitaveitna hér á landi var örust. Í ljósi þess mikla sparnaðar, bæði fyrir buddur almennings og umhverfið, sem hitaveitunni fylgja má segja að borinn sé einhver allra verðmætasta einstaka vinnuvél Íslandssögunnar.
Rétt eins og Gufuborinn, eins og hann var fyrst kallaður, gerði landsmönnum kleift að fara úr olíukyndingu í hitaveitur, hóf borinn sjálfur feril sinn í olíubransanum í Bandaríkjunum. Reykjavíkurborg og ríkið sameinuðust um kaup á honum árið 1957. Fyrsta holan var boruð með honum við gatnamót Nóatúns og Sigtúns í Reykjavík og sú síðasta árið 1991 við Kröflu í Mývatnssveit.

Þess á milli átti þessi bor stærstan þátt í borun fyrir hitaveituna á höfuðborgarsvæðinu í Mosfellsbæ, í Reykjavík og á Nesjavöllum meðan hitaveituvæðingu höfuðborgarsvæðisins var að ljúka eftir olíukreppuna á 8. áratug síðustu aldar.
Samkvæmt upplýsingum frá Orkuveitunni eru afar fá jarðhitasvæðin sem Dofri snerti ekki á. Hann var notaður í Svartsengi, á Reykjanesi, á Seltjarnarnesi, í Hveragerði og í Krýsuvík. Svo kom hann í Mývatnssveitina og boraði bæði í Bjarnarflagi og við Kröflu og reyndar miklu víðar – meira að segja í Færeyjum.
„Borinn var að drabbast niður þegar HS Orka hafði frumkvæði að því, á vettvangi Íslenska jarðhitaklasans, að þessari merku sögu yrði sómi sýndur með því að gera Dofra upp,“ segir Birna Bragadóttir forstöðukona Elliðárstöðvar.
Það er vélsmiðjan VHE í Hafnarfirði sem sér um viðgerðina en að henni lokinni verður þessum merka bor komið fyrir við Elliðaárstöð, áfangastað við gömlu rafstöðina í Elliðaárdal, sem Orkuveita Reykjavíkur byggir nú upp.
„Við erum afskaplega stolt og ánægð yfir því að fá Dofra til okkar í Elliðaárdalinn enda hefur hann svo sannarlega skipt sköpum í okkar sögu. Hann verður nú hluti af áfangastað sem við erum að byggja upp í dalnum og munum við gera honum góð skil,“ segir Birna.