„Það er stórt og alvarlegt inngrip í vinnudeilu af hálfu ríkissáttasemjara að leggja fram miðlunartillögu,“ segir í sameiginlegri yfirlýsingu BHM, BSRB og Kennarasambands Íslands en félögin gera alvarlegar athugasemdir við inngrip ríkissáttasemjara í kjaradeilu Eflingar og SA
Í yfirlýsingunni er bent á að mjög fátítt sé að miðlunartilllögum sé beitt og að helst hafi það verið gert á opinberum vinnumarkaði. Þá segir að lögi um stéttarfélög og vinnudeilur séu skýr hvað þetta varðar og að skyldur hvíli á sáttasemjara til samráðs við samningsaðila um slíka tillögu.
„Sérstaklega þegar horft er til þess að þátttaka í kosningu þarf að vera mjög mikil svo unnt sé að fella tillöguna. Lögum samkvæmt þarf 25% félagsfólks að synja miðlunartillögu. Þröskuldurinn er því mun hærri en þegar kosið er um kjarasamninga og verkfallsaðgerðir og getur komið upp sú staða að tillagan teldist samþykkt jafnvel þó meirihluti atkvæða félli gegn henni. Kröfurnar sem lögin setja þýða í raun, með hliðsjón af framangreindu, að ríkissáttasemjari er að ákveða efni kjarasamnings í stað samningsaðila,“ segir í yfirlýsingunni.
Eigi að beita af varfærni
Þá segir að miðlunartillaga sé neyðarúrræði sem eigi að beita af varfærni og á viðeigandi tímapunkti.
„Að leggja til miðlunartillögu áður en niðurstaða kosningar um verkfallsaðgerðir liggur fyrir leiðir óhjákvæmilega til þess að verkfallsvopnið er slegið úr höndum stéttarfélaga sem hafa fullan rétt á að beita því. Að gera að engu verkfallsvopn stéttarfélags er alvarleg aðgerð og stórt ríkisinngrip. Þegar miðlunartillögu er beitt hefur það ekki aðeins áhrif á það stéttarfélag sem um ræðir heldur öll önnur stéttarfélög í landinu og getur skapað hættulegt fordæmi. Miðað við aðstæður og þær upplýsingar sem liggja fyrir nú gerum við alvarlegar athugasemdir við þá ákvörðun ríkissáttasemjara að leggja fram miðlunartillögu á þessum tímapunkti,“ segir í yfirlýsingunni og að þau geri þá kröfu að sjálfstæður samningsréttur stéttarfélaga sé virtur.
„Aldrei má ganga út frá því að kjarasamningur eins stéttarfélags bindi hendur annarra stéttarfélaga eða vegi að sjálfstæði þeirra. Hlutleysi og lagalegar forsendur þurfa að vera hafnar yfir allan vafa þegar ríkissáttasemjari ákveður að hlutast til með beinum hætti í vinnudeilur.“
